Οι 7 σοφοί του Κόσμου έρχονται στην Ελλάδα

  
Από τις 2 έως τις 4 Οκτωβρίου η Αθήνα θα γίνει το επίκεντρο των επιστημών καθώς πρόκειται να φιλοξενήσει το 2ο Συμπόσιο των Επτά Σοφών του Κόσμου.











Επτά από τους πιο διακεκριμένους επιστήμονες στην Κοσμολογία, έχουν προσκληθεί να συμμετάσχουν σε δύο συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης οι οποίες θα διεξαχθούν στη διάρκεια δύο ημερών. Η πρώτη θα αφορά κυρίως τον επιστημονικό τομέα και η δεύτερη θα απευθύνεται στο ευρύ κοινό. Το Συμπόσιο θα πραγματοποιηθεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και στην Αρχαία Μεσσηνία.

Τα κεντρικά ερωτήματα του Συμποσίου θα είναι:
«Πώς ξεκίνησε το Σύμπαν;»
«Από που προήλθαμε;»
«Ποιό είναι το μέλλον του Κόσμου;»

Οι Επτά Σοφοί θα μιλήσουν για τις σημαντικότερες νέες εξελίξεις στην Κοσμολογία και θα δώσουν την ευκαιρία, τόσο σε επιστήμονες, όσο και στο κοινό να έρθουν σε επαφή με την πλέον προηγμένη γνώση, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα τις απόψεις τους σε γενικότερα θέματα-ερωτήματα που όλοι μπορεί να έχουμε, φιλοσοφικά και άλλου τύπου.

Οι Επτά Σοφοί στην Κοσμολογία που θα επισκεφθούν την Ελλάδα είναι:

• James Watson Cronin

Είναι Αμερικανός πυρηνικός φυσικός. Γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1931 στο Σικάγο του Ιλινόις και σπούδασε στο Southern Methodist University του Ντάλας στο Τέξας. Το 1980 απονεμήθηκε σε αυτόν και τον συνεργάτη του, Val Logsdon Fitch, το Νόμπελ Φυσικής για το πείραμα που εκτέλεσαν το 1964, αποδεικνύοντας πως ορισμένες υποατομικές αντιδράσεις δεν τηρούν τις θεμελιώδεις αρχές της συμμετρίας. Έτσι ανακάλυψαν το φαινόμενο της παραβίασης CP (παραβίαση της συμμετρίας φορτίου και ισοτιμίας).

• George Petros Efstathiou

Είναι Άγγλος Καθηγητής Αστροφυσικής και Διευθυντής στο Kavli Institute for Cosmology του University of Cambridge. Έχει Bachelor στη Φυσική από το Keble College του Oxford Univeristy και Ph.D. στην Αστρονομία από το Durham University. Το 1990 του απονεμήθηκε το Maxwell Medal and Prize από το Ινστιτούτο Φυσικής, ενώ το 1994 διορίστηκε Μέλος της Βασιλικής Εταιρείας. Το 2011 παρέλαβε το βραβείο Gruber στην Κοσμολογία, μαζί με τους Marc Davis, Carlos Frenk και Simon White.

• David Gross

Κατάγεται από την Ουάσιγκτον και είναι φυσικός στοιχειωδών σωματιδίων και θεωρητικός των χορδών. Πήρε το πτυχίο και το μεταπτυχιακό του από το Hebrew University της Ιερουσαλήμ το 1962, ενώ το 1966 πήρε το Ph.D. του από το Berkeley University της Καλιφόρνια. To 2004 απονεμήθηκε σε αυτόν και στους συνεργάτες του, Frank Wilczek και David Politzer, το Νόμπελ Φυσικής για την ανακάλυψη της ασυμπτωτικής ελευθερίας.
Έχει εργαστεί στο Harvard University και στο Princeton University και αυτόν το καιρό είναι καθηγητής Θεωρητικής Φυσικής στο Kavli Institute for Theoretical Physics του University of California στη Santa Barbara.

• Eugene N. Parker

O Eugene N. Parker είναι Αμερικανός αστροφυσικός και η σπουδαιότερη προσωπικότητα παγκοσμίως στους τομείς του ηλιακού ανέμου και των αποτελεσμάτων των μαγνητικών πεδίων στην ηλιόσφαιρα. Κατέχει τον τίτλο του S. Chandrasekhar Distinguished Service Professor Emeritus στη Φυσική, την Αστρονομία και την Αστροφυσική στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο και στο Ινστιτούτο Enrico Fermi.

• George Fitzgerald Smoot ο Τρίτος

Κατάγεται από το Yukon της Φλόριντα. Είναι αστροφυσικός, κοσμολόγος και ένας από τους δύο διαγωνιζόμενους που κέρδισαν το βραβείο του 1εκ. δολαρίων στο τηλεπαιχνίδι «Are You Smarter than a 5th Grader?». Το 2006 βραβεύθηκε με το Νόμπελ Φυσικής για τη δουλειά του (μαζί με τον John C. Mather) στον δορυφόρο Cosmic Background Explorer (γνωστός και ως COBE ή Explorer 66), η οποία βοήθησε στην κατανόηση της προέλευσης των γαλαξιών και των άστρων, ενισχύοντας το σενάριο του Big Bang ως εξήγηση για την προέλευση του σύμπαντος. Είναι καθηγητής φυσικής στο Berkeley University και από το 2010 και στο Paris Diderot University. Το 2003 του απονεμήθηκε το Einstein Medal και το 2009 το Oersted Medal.

• Alexei Alexandrovich Starobinsky

Είναι Ρώσος αστροφυσικός και κοσμολόγος. Πήρε το πτυχίο του από το Moscow State University, υπό την επίβλεψη του Yakov Zeldovich, το 1972 και το 1975 παρέλαβε το Ph.D. του στο Landau Institute for Theoretical Physics της Ρώσικης Ακαδημίας Επιστημών. Το 2014 παρέλαβε το βραβείο Kavli Αστροφυσικής για την πρωτοποριακή θεωρία του κοσμικού πληθωρισμού. Είναι επίτιμο μέλος της Russian Academy of Sciences.

• Gabriele Veneziano

Είναι Ιταλός θεωρητικός φυσικός και ένας από τους πρωτοπόρους της θεωρίας των χορδών. Γεννήθηκε στη Φλωρεντία από όπου και αποφοίτησε στη Θεωρητική Φυσική υπό την εποπτεία του καθηγητή Raoul Gatto. Πήρε το Ph.D. του στο Weizmann Institute of Science του Ισραήλ το 1967. Έχει εργαστεί στο MIT και στο CERN και από το 2004 είναι πρόεδρος του τμήματος Στοιχειωδών Σωματιδίων, Βαρύτητας και Κοσμολογίας στο College de France στο Παρίσι.

Η σοφία του Συμποσίου των Επτά Σοφών της Αρχαιότητας διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στη διαμόρφωση γεφυρών που συνέδεσαν μεταξύ τους επιμέρους κοινότητες, δημιουργώντας μία πιο ομογενοποιημένη κοινωνία βασισμένη στις ύψιστες αξίες. Οι αξίες αυτές αποτελούν τα θεμέλια του Δυτικού Πολιτισμού.

Αντίστοιχα, στη σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης, η αναβίωση αυτού του θεσμού του Συμποσίου, μπορεί ν’ αναλάβει καταλυτικό ρόλο στην οικοδόμηση μιας πιο εμπνευσμένης κοινωνίας.

Κύριοι στόχοι του Συμποσίου των 7 Σοφών, είναι η παρουσίαση των αποτελεσμάτων και των προβληματισμών που αντιμετωπίζει η σύγχρονη επιστήμη της Κοσμολογίας, η οποία εξετάζει τη γέννηση του Σύμπαντος, την περιεκτικότητα της ύλης και της ενέργειας που περιλαμβάνει, την μορφή και την δομή που έχει, την ηλικία και την ιστορία του καθώς και την μελλοντική του εξέλιξη.
Γνωρίζουμε ότι μόλις το 5% αντιστοιχεί στην γνωστή μας ύλη από την οποία αποτελούνται τα μυριάδες άστρα των γαλαξιών του Σύμπαντος, αλλά κι εμείς οι ίδιοι. Όλα αυτά σημαίνουν ότι το 95% των συστατικών του Σύμπαντος μάς είναι ακόμη άγνωστο. Ενός Σύμπαντος ηλικίας 13.8 δισεκατομμυρίων ετών!

Η επιστήμη της Κοσμολογίας και της εξερεύνησης του Διαστήματος, έχει σημειώσει αξιοπρόσεκτη και ταχύτατη πρόοδο τα τελευταία 50 χρόνια. Ο άνθρωπος έφτασε στο φεγγάρι, σχεδιάζεται ταξίδι στον Άρη και το απέραντο σύμπαν ανακαλύπτεται ολοένα και περισσότερο. Η πρόοδος αυτή δεν οφείλεται μόνο στη χαρισματική ευφυΐα διαπρεπών πρωτοπόρων στην έρευνα και ανάπτυξη νέων μεθόδων, αλλά και στους μεγάλους δασκάλους οι οποίοι ενέπνευσαν τη νεότερη γενιά παγκόσμιων επιστημόνων.