Ήταν δύσκολο όμως να αποφασίσει σε ποιον από τους δυο οίκους δημοπρασιών, του Σόθμπις και του Κρίστις, θα εκχωρούσε το δικαίωμα για την δημοπρασία. Οι δυο οίκοι διευθέτησαν την διαφωνία τους για την δημοπράτηση των έργων τέχνης καταφεύγοντας στο παιχνίδι «πέτρα-ψαλίδι-χαρτί».
Κάθε οίκος είχε περιθώριο ένα σαββατοκύριακο να επιλέξει την στρατηγική που θα ακολουθούσε. Ο οίκος Σόθμπις προσέλαβε, με το αζημίωτο, μια αμάδα κορυφαίων αναλυτών για να καταστρώσει μια στρατηγική νίκης σύμφωνα με τη θεωρία παιγνίων. Οι αναλυτές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για τυχερό παιχνίδι και η στρατηγική της τυχαίας επιλογής , είναι το ίδιο καλή με όλες τις άλλες .Έτσι, επέλεξαν «χαρτί».
Οι υπεύθυνοι του οίκου Κριστις απλώς ρώτησαν την εντεκάχρονη κόρη ενός υπαλλήλου τους , τι θα έκανε.«Τις περισσότερες φορές, όλοι υποθέτουν ότι θα δείξεις «πέτρα», επομένως αυτοί μάλλον θα επιλέξουν χαρτί. Για αυτό, επιλέξτε ψαλίδι»,τους είπε...
Ο οίκος Κρίστις κέρδισε το συμβόλαιο. Για την ιστορία οι τέσσερεις πίνακες των Βαν Γκογκ, Σεζάν, Πικάσο, Σίσλει πουλήθηκαν 17,8 εκατομμύρια δολάρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου