Με άλλα λόγια, ακριβώς επειδή είναι εξαιρετικά δύσκολο ένας άνθρωπος να διακρίνεται σε όλους τους τομείς, συχνά γίνεται ένας διαχωρισμός των ειδών ευφυΐας. Συγκεκριμένα, ο ψυχολόγος του Harvard Howard Gardner, αποφαίνεται πως η νοημοσύνη διαιρείται σε επτά διαφορετικά πεδία.
1. Γλωσσικολεκτική
2. Λογικομαθηματική
3. Μουσική
4. Σωματική ή Κιναισθητική
5. Χωρική
6. Ενδοπροσωπική
7. Διαπροσωπική ή Κοινωνική
Όπως είναι φανερό, από την παραπάνω κατηγοριοποίηση, μόνο τα δύο πρώτα είδη είναι σημαντικά στις μαθησιακές επιδόσεις του ατόμου. Τα δύο τελευταία είδη μπορούν να διαχωριστούν σε αυτό που καλείται συναισθηματική νοημοσύνη, ενώ τα υπόλοιπα είναι αυτά που στοιχειοθετούν την αποκαλούμενη καλλιτεχνική ικανότητα του ατόμου.
Τότε πως μπορεί να συγκριθεί η αντιληπτική ικανότητα ενός μεγάλου μουσικού με έναν εξίσου μεγάλο μαθηματικό; Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα ήρθαν να δώσουν τα πασίγνωστα πλέον τεστ νοημοσύνης (IQ tests). Τα τεστ αυτά μετρούν με συγκεκριμένες ερωτήσεις τον λεγόμενο «Δείκτη Νοημοσύνης» του ατόμου.
Τι ονομάζεται δείκτης νοημοσύνης;
Η απόδοση του αγγλικού όρου Intelligence Quotient (IQ) δεν είναι απολύτως ακριβής. Πιο σωστά θα έπρεπε να καλείται «Διανοητικό Πηλίκο», καθώς δεν είναι άλλο παρά το πηλίκο της διαίρεσης της πνευματικής ή διανοητικής ηλικίας (Mental Age) του ατόμου, προς την χρονολογική (Chronological Age) πολλαπλασιασμένο επί εκατό.
Έχουμε δηλαδή: IQ= (MA/CA)x100
Σύμφωνα λοιπόν με τα παραπάνω, με την χρήση διαφόρων τεστ μπορεί να γίνει μια προσέγγιση της διανοητικής ηλικίας ενός ατόμου και να υπολογιστεί το IQ του. Αν για παράδειγμα ένα παιδί ηλικίας 10 ετών επιτύχει στο τεστ μία επίδοση που προβλέπεται για παιδιά ηλικίας 11 ετών, αυτομάτως υπολογίζουμε πως το IQ του ανέρχεται σε 110 μονάδες.
Ασφαλώς, με αυτή την λογική, για να μπορεί ένας άνθρωπος να διατηρήσει σταθερό τον δείκτη νοημοσύνης του, θα έπρεπε να γίνεται διαρκώς και πιο έξυπνος. Θα έπρεπε δηλαδή παράλληλα με την χρονολογική του ηλικία, να αυξάνεται και η διανοητική. Όμως κάτι τέτοιο προφανώς δεν συμβαίνει. Για την ακρίβεια, η επιστημονική κοινότητα έχει κάνει δεκτό, πως ο άνθρωπος σταματάει να αναπτύσσεται διανοητικά στην ηλικία των 15,5 ετών. Έτσι, από αυτή την ηλικία και έπειτα, το IQ υπολογίζεται με τον παρονομαστή του διανοητικού πηλίκου σταθερά στο 15,5.
Παρόλο που δεν γίνεται σαφής διαχωρισμός του απλά έξυπνου από τον ιδιοφυή άνθρωπο, περίπου το 95% των ανθρώπων έχουν IQ μεταξύ 70 και 130 μονάδες. Έτσι κάθε άνθρωπος με περισσότερες από 130 μονάδες θεωρείται άτομο υψηλής νοημοσύνης, ενώ με λιγότερες από 70 θεωρείται χαμηλής νοημοσύνης.
Αν και το πρώτο τεστ ευφυΐας δημιουργήθηκε το 1905 από τον Γάλλο ψυχολόγο Alfred Binet, ωστόσο έχει υπολογιστεί προσεγγιστικά το IQ πολλών μεγάλων προσωπικοτήτων με βάση το έργο τους. Μεταξύ άλλων, στους δέκα εξυπνότερους ανθρώπους που έζησαν ποτέ, συγκαταλέγονται και οι, Αριστοτέλης, Αρχιμήδης, Sir Isaac Newton, Albert Einstein και Johann Wolfgang von Goethe.
Homo Universalis
Ο ευφυέστερος άνθρωπος που έζησε ποτέ, είναι κατά κοινή ομολογία ο Leonardo di ser Piero da Vinci. O Ιταλός αρχιτέκτονας, ζωγράφος, γλύπτης, μουσικός, εφευρέτης, μηχανικός, ανατόμος, γεωμέτρης και επιστήμονας είναι ο μοναδικός άνθρωπος στον οποίον αποδίδεται το ασύλληπτο IQ των 220 μονάδων, και θεωρείται ο πιο ολοκληρωμένος άνθρωπος που έζησε ποτέ. Θεωρείται αρχετυπική μορφή του Αναγεννησιακού καλλιτέχνη, Homo Universalis και ιδιοφυής προσωπικότητα.
Ο τίτλος Homo Universalis αποδίδεται στον ιδανικό άνθρωπο της Αναγέννησης. Η λατινική αυτή ονομασία σημαίνει «καθολικός άνθρωπος» και αποδόθηκε πρώτη φορά στον Leonardo da Vinci. Μάλιστα δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν πως ο τίτλος αυτός ανήκει αποκλειστικά στον Da Vinci, καθώς είναι ο μοναδικός άνθρωπος που κατείχε σχεδόν όλη την επιστημονική, φιλοσοφική και καλλιτεχνική γνώση της εποχής του. Άλλοι υποψήφιοι για αυτόν τον χαρακτηρισμό είναι οι: Αριστοτέλης, Isaac Newton και ο Galileo Galilei.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου