Οι άνθρωποι ανέκαθεν γοητεύονταν από τις σπάνιες συμπτώσεις και πολλοί από εμάς πάντα δίνουν μια μεταφυσική εξήγηση σε αυτές. Όταν κάποιος πάσχει από καρκίνο, δεκάδες άτομα προσεύχονται γι’ αυτόν και αν τελικά θεραπευθεί τότε θεωρείται «θαύμα». Αυτό που ξεχνούν είναι ότι ακόμη και η χειρότερη μορφή αυτής της ασθένειας, έχει ποσοστά θνησιμότητας 99% που σημαίνει ότι 1 στους 100 θα καταφέρει να θεραπευθεί.
Διάσημο παράδειγμα από τέτοιου τύπου μεταφυσικές ερμηνείες, είναι η περίπτωση των Καρλ Γιούνγκ (ψυχολόγος άρα συγχωρείται…) και Βόλφγκανγκ Πάουλι (νομπελίστας φυσικός άρα δεν συγχωρείται…) οι οποίοι συνεργάσθηκαν στην ανάπτυξη μιας θεωρίας συμπτώσεων που αποκάλεσαν «συγχρονικότητα».
Ο Γιουνγκ και ο Πάουλι συμπέραναν ότι υπάρχουν δυο ειδών συμπτώσεις-αρχές συνάφειας στη φύση. Η πρώτη και πιο συνηθισμένη, είναι αυτή που δομείται με γραμμικό τρόπο: αν το Α προκαλεί το Β, τότε για να συμβεί το Β πρέπει πρώτα να συμβεί το Α (αρχή αιτιότητας). Η άλλη αρχή συνάφειας είναι η αναίτια αρχή, που ονόμασαν «συγχρονικότητα» κατά την οποία, δυο συμβάντα δομούνται στον χώρο χωρίς να χρειάζονται χρονικό συσχετισμό. Με άλλα λόγια, δυο γεγονότα μπορούν να συσχετίζονται ταυτοχρόνως.
Ας δούμε μερικά παραδείγματα "συγχρονικότητας":
1) Κάποια μέρα ο Γιουνγκ ανέλυε με μια ασθενή του ένα όνειρο της, που είχε σχέση με έναν χρυσό σκαραβαίο και εκείνη τη στιγμή κάτι χτύπησε στο παράθυρο. Ο Γιουνγκ πήγε να δει τι ήταν και παρατήρησε έναν σκαραβαίο.
2) Το 1958 ο συγγραφέας Ουίλλιαμ Μπάροους είχε μια συζήτηση με κάποιον πιλότο Κλαρκ ο οποίος του ανέφερε πως πραγματοποιούσε πτήσεις επί 23 χρόνια χωρίς κανένα απρόοπτο. Την ίδια μέρα ο Κλαρκ έπαθε το πρώτο του ατύχημα και το ίδιο απόγευμα, την ώρα που ο Μπάροους σχολίαζε το γεγονός άκουσε στο ραδιόφωνο ότι μόλις είχε γίνει ένα ατύχημα σε μια άλλη πόλη. Ο αριθμός της πτήσης ήταν 23 και ο πιλότος λεγόταν Κλαρκ.
3) Κάποιος κύριος Ντεσάν διηγείται ότι, όταν ήταν παιδί, ένας φιλοξενούμενος της οικογένειας του, ο κύριος Φορζιμπού, του χάρισε ένα κομμάτι πουτίγκας με δαμάσκηνα. Χρόνια αργότερα, ο νεαρός κύριος Ντεσαν ζήτησε πουτίγκα με δαμάσκηνα σε ένα εστιατόριο στο Παρίσι. Ο σερβιτόρος τον πληροφόρησε ότι μόλις είχε σερβίρει το τελευταίο κομμάτι σε έναν κύριο, τον οποίο και του έδειξε. Ήταν ο κύριος Φορζιμπού. Πολλά χρόνια αργότερα, σε ένα δείπνο πρόσφεραν στον Ντεσάν ένα κομμάτι πουτίγκας με δαμάσκηνα και αυτός άρχισε να διηγείται την ιστορία με τον κύριο Φορζιμπού. Εκείνη τη στιγμή, άνοιξε η πόρτα και εμφανίσθηκε ο κύριος Φορζιμπού.
Οι ανωτέρω περιπτώσεις χρησίμευαν ως παραδείγματα "συγχρονικότητας" στους Γιουνγκ και Πάουλι. Και τώρα έρχεται το κρίσιμο ερώτημα: πως εξηγούνται αυτές οι συμπτώσεις στα πλαίσια της επιστήμης? Την απάντηση την δίνει η Θεωρία Πιθανοτήτων:
Ας υποθέσουμε ότι ένα αξιομνημόνευτο γεγονός, μια σύμπτωση από αυτές που συμβαίνουν μια φορά στη ζωή μας, ορίζεται ως εκείνη της οποίας η πιθανότητα να συμβεί είναι μια στο εκατομμύριο.
Ας υποθέσουμε ακόμη ότι, κατά τη διάρκεια της ημέρας υπάρχουν 100 ευκαιρίες να σας συμβεί μια από αυτές τις συμπτώσεις (αριθμός εξαιρετικά συντηρητικός εκτός αν κοιμάσαι όλη την ημέρα). Τότε η πιθανότητα να συμβεί κάποια μέρα μια εντελώς απίθανη σύμπτωση είναι 100 στο 1.000.000 δηλαδή είναι 1 στις 10.000. Και η πιθανότητα να συμβεί τον επόμενο μήνα είναι περίπου 30 στις 10.000, δηλαδή 3 στις 1.000 ή περίπου 1 στις 333.
Συνεχίζοντας με το ίδιο σκεπτικό, η πιθανότητα να συμβεί μια τέτοια σπάνια σύμπτωση τον επόμενο χρόνο είναι 12 στις 333, δηλαδή περίπου 1 στις 28.
Επομένως, η πιθανότητα να συμβεί μια τέτοια απίστευτη σύμπτωση στα επόμενα 28 χρόνια είναι περίπου…100%!!!
Σύμφωνα λοιπόν με αυτούς τους πρόχειρους υπολογισμούς, είναι σχεδόν βέβαιο ότι σε ολόκληρη τη ζωή σας θα ζήσετε τουλάχιστον μια φορά μια εκπληκτική σύμπτωση!
Μήπως τελικά, οι σπάνιες συμπτώσεις δεν είναι και τόσο σπάνιες?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου