Ιοί του Νού

Ιοί του οργανισμού (παρασιτικό DNA)
Το DNA φαίνεται να έχει ένα ζήλο να αντιγραφεί και ο κυτταρικός πυρήνας είναι παράδεισος γεμάτος με σύνθετους, γρήγορους και ακριβείς μηχανισμούς αναδιπλασιασμού. Το δικό σας DNA είναι αντιγραφή των δυο γονιών σας, των οποίων είναι αντιγραφή των γονιών τους κ.ο.κ. Όμως, το DNA περιέχει και παρασιτικό κώδικα και δεν αποτελεί έκπληξη ότι τα κύτταρα αποτελούν ξενιστές σε αυτό το «παράνομο» γενετικό υλικό. Η μόνη διαφορά του παρασιτικού DNA των ιών από το «γνήσιο» DNA, είναι ότι το πρώτο προσβλέπει προς μια μη συνεργατική οδό για την εξάπλωση του, όπως ένα φτάρνισμα ή μια σταγόνα αίμα σε αντίθεση με το κανονικό DNA που μεταφέρεται μέσω σπερματοζωαρίων ή ωαρίων.

Ιοί των υπολογιστών (παρασιτικά προγράμματα)
Οι ιοί των υπολογιστών είναι κομμάτια κώδικα που μπολιάζονται μέσα σε υπάρχοντα, γνήσια προγράμματα για να υπονομεύσουν τις λειτουργίες τους. Ταξιδεύουν μέσω CD, DVD ή δικτύων και ουσιαστικά είναι προγράμματα που λένε σε γλώσσα υπολογιστή «Αναδιπλασίασε με». Ο παράδεισος αυτών των ιών είναι μεγάλες κοινότητες υπολογιστών (π.χ. internet) οι οποίοι είναι έτοιμοι να υπακούσουν στις κωδικοποιημένες οδηγίες τους.

Οι ιοί των υπολογιστών και οι ιοί με DNA εξαπλώνονται για τον ίδιο λόγο: υπάρχει ένα περιβάλλον το οποίο εμπεριέχει έναν καλοστημένο μηχανισμό για να τους αναδιπλασιάσει και να τους εξαπλώσει, όπως το ενδοκυτταρικό περιβάλλον ή οι υπολογιστές. Υπάρχουν άραγε και άλλα τέτοια περιβάλλοντα; Υπάρχουν άλλοι τέτοιοι παράδεισοι αντιγραφής;

Ιοί του Νου( παρασιτικές πεποιθήσεις)
Όλοι οι άνθρωποι ανταλλάσσουμε πληροφορίες με τους γύρω μας. Δεν βάζουμε δισκέτες σε σχισμές στα κρανία των άλλων, αλλά ανταλλάσσουμε προτάσεις μέσω των αφτιών και των ματιών μας. Προσέχουμε τον τρόπο που κινούνται, μιλάνε, ντύνονται οι γύρω μας και επηρεαζόμαστε. Εισπράττουμε διαφημιστικές εικόνες και τραγουδάκια και πειθόμαστε από αυτά, αλλιώς σοβαροί επιχειρηματίες δεν θα ξόδευαν τόσα πολλά χρήματα ρυπαίνοντας τον αέρα με τις διαφημίσεις τους.
Ειδικότερα, οι παιδικοί εγκέφαλοι έχουν διαμορφωθεί από την εξέλιξη, έτσι ώστε να απορροφούν την κουλτούρα των ανθρώπων γύρω τους. Μαθαίνουν τα βασικά της γλώσσας σε διάστημα κάποιων μηνών, περίπλοκους συντακτικούς και εννοιολογικούς κανόνες για να βάζουν σε τάξη την ομιλία, «εγκυκλοπαίδειες» πληροφοριών σε λίγο χρόνο. Όταν είσαι προ-προγραμματισμένος να απορροφάς τη χρήσιμη πληροφορία με τόσο ταχύ ρυθμό, είναι πολύ δύσκολο να αποκλείσεις ταυτόχρονα την βλαβερή πληροφορία. Με τόσα πολλά εγκεφαλικά byte που πρέπει να φορτωθούν, οι αμυντικοί μηχανισμοί (π.χ. λογική) του εγκεφάλου υπολειτουργούν και έτσι οι εγκέφαλοι των παιδιών είναι ευάλωτοι σε οποιαδήποτε πρόταση. Είναι τα ευκολότερα θηράματα.

Σκεφτείτε τις δυο ιδιότητες που ένας ιός (με DNA ή υπολογιστή) απαιτεί από ένα φιλικό περιβάλλον: Πρώτον: πιστή αντιγραφή πληροφορίας.
Δεύτερον: υπακοή των κωδικοποιημένων οδηγιών που εμπεριέχονται στην αντιγραφόμενη πληροφορία.
Έχουν άραγε οι ανθρώπινοι εγκέφαλοι αυτές τις ιδιότητες; Φυσικά και τις έχουν!
Αποδεικτικά στοιχεία για την πιστότητα αντιγραφής, ειδικά των παιδικών εγκεφάλων, παρέχονται από την ίδια την γλώσσα. Ποιος άνθρωπος δεν έχει υιοθετήσει επακριβώς την γλώσσα των γονιών του ή την προφορά της περιοχής που μεγάλωσε;
Όσον αφορά τη δεύτερη ιδιότητα, την υπακοή στις κωδικοποιημένες οδηγίες, δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα από τη θρησκεία. Παγκοσμίως, τα παιδιά στη συντριπτική πλειονότητα τους, ακολουθούν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των γονιών τους περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη διαθέσιμη θρησκεία. Οδηγίες για να γονατίζουν προς την κατεύθυνση της Μέκκας, οδηγίες για να κάνουν το σταυρό τους όταν περνούν έξω από χριστιανική εκκλησία.
Συμπεραίνουμε λοιπόν, ότι το μυαλό μας είναι ένας καλός υποψήφιος για να υποστεί μόλυνση από «πνευματικούς» ιούς, αν και δεν αποτελεί ονειρικό περιβάλλον για παράσιτα όπως ο κυτταρικός πυρήνας ή οι υπολογιστές.

Συμπτώματα του ασθενούς
1) Ο ασθενής βρίσκει τον εαυτό του να παρακινείται από κάποια βαθιά εσωτερική πεποίθηση ότι κάτι είναι αληθινό, σωστό και ενάρετο χωρίς αυτό να στηρίζεται σε αποδείξεις ή αιτίες. Οι γιατροί αναφέρονται σε μια τέτοια πεποίθηση ως «πίστη».

2) Ο ασθενής συνήθως θεωρεί αρετή το γεγονός ότι η πίστη είναι ακλόνητη παρά το ότι δεν βασίζεται σε αποδείξεις. Νιώθει ότι όσο λιγότερες αποδείξεις υπάρχουν, τόσο πιο αγνή είναι η πίστη. Η απουσία αποδείξεων είναι μια θετική αξία και αυτό μοιάζει με την ιδιότητα ενός ιού υπολογιστή: την αυτοαναφορικότητα. Αυτές οι παράδοξες ιδέες θεωρούνται αυταπόδεικτες ακριβώς επειδή είναι αυτοαναφορικές.

3) Ο ασθενής μπορεί να βρει τον εαυτό του να συμπεριφέρεται μισαλλόδοξα και εχθρικά απέναντι σε οπαδούς αντίπαλων δογμάτων ή προς άλλους τρόπους σκέψης που είναι αντίθετοι προς την πίστη του. Εκτός από τα προφανή παραδείγματα, ένας τέτοιος εχθρός είναι και η επιστημονική λογική, που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως αντι-ιικό λογισμικό!

Επιδημιολογία
Ο ασθενής, μπορεί να αναρωτηθεί: «γιατί έχω αυτό το σύνολο πεποιθήσεων και όχι εκείνο; Εξέτασα όλα τα δόγματα/ιδεολογίες και επέλεξα εκείνο του οποίου οι δηλώσεις είναι πιο πειστικές;» Είναι βέβαιο πως όχι. Αν έχεις μια πίστη είναι στατιστικά συντριπτικά πιθανό να είναι η ίδια πίστη με τους γονείς σου. Η πιο σημαντική μεταβλητή που καθορίζει τη θρησκεία σου ή τις πολιτικές σου πεποιθήσεις είναι το τυχαίο γεγονός της γέννησης. Μάλλον θα είχες τελείως διαφορετικές πεποιθήσεις αν είχες γεννηθεί σε ένα διαφορετικό μέρος ή από άλλους γονείς. Αυτό είναι επιδημιολογία, όχι αποδεικτικά στοιχεία. Και μάλιστα η επιδημία εξαπλώνεται με τη μορφή κάθετης μεταβίβασης. Αν ο ασθενής είναι μια από τις σπάνιες εξαιρέσεις που ακολουθούν διαφορετική θρησκεία ή πολιτική πεποίθηση από εκείνη των γονιών του, αυτό πιθανότατα οφείλεται στην έκθεση του σε έναν ιδιαίτερα μολυσματικό παράγοντα (όπως κάποιον προπαγανδιστή με ηγετικές ικανότητες π.χ. πολιτικός με ρητορικές ικανότητες και συνεχή παρουσία στα media κ.α.).Εδώ μιλάμε για κάθετη μεταβίβαση του ιού, όπως στην ιλαρά.