Το κείμενο προτάθηκε απο την Εβίτα Γούλα (γι'αυτό δεν έχει Μαθηματικά μέσα καθόλου...)Αυτή την ιστορία την έχω πει χιλιάδες φορές, μ’ αρέσει όμως τόσο πολύ…
Στο μάθημα της Αγάπης ένα κορίτσι είπε ένα βράδυ : «Ξέρω γιατί απελπίζομαι τόσο συχνά. Είναι γιατί θέλω να με αγαπούν όλοι & αυτό δεν είναι ανθρωπίνως δυνατόν. Θα μπορούσα να είμαι το πιο ζουμερό, το πιο γευστικό συναρπαστικό ροδάκινο του κόσμου & να προσφέρομαι σε όλους. Υπάρχουν όμως άνθρωποι που είναι αλλεργικοί στα ροδάκινα. Αυτοί θα θελήσουν ίσως να γίνω πορτοκάλι».
Πόσο συχνά γινόμαστε πορτοκάλια για άλλους;; Τι θλιβερή φρουτοσαλάτα.. Είναι προτιμότερο να πεις στον άλλο : «Λυπάμαι πολύ που δεν μπορώ να είμαι πορτοκάλι, θα ήθελα πολύ να είμαι πορτοκάλι για σένα. Βλέπεις όμως είμαι ροδάκινο». & ξέρετε τι θα συμβεί; Αν περιμένετε αρκετά, θα βρείτε κάποιον που του αρέσουν τα ροδάκινα. & μετά θα μπορείτε να ζήσετε σαν ροδάκινο & όχι σαν πορτοκάλι. Σκεφτείτε χάσιμο ενέργειας που έχει κανείς προσπαθώντας να γίνει πορτοκάλι όταν είναι ροδάκινο!
«Όταν αγαπάς, κινδυνεύεις να μην έχει ανταπόκριση η αγάπη σου». Δεν είναι κακό αυτό. Αγαπάς για να αγαπάς, όχι για να πάρεις ανταπόκριση.
«Όταν ελπίζεις, κινδυνεύεις να πονέσεις & όταν δοκιμάζεις, κινδυνεύεις να αποτύχεις». & όμως πρέπει να ρισκάρεις, γιατί η μεγαλύτερη ατυχία στη ζωή είναι να μη ρισκάρεις τίποτε.
Μπορεί να αποφεύγεις τον πόνο & τη λύπη, αλλά δε μαθαίνεις , δε νιώθεις, δεν αλλάζεις, δεν αναπτύσσεσαι, δε ζεις & δεν αγαπάς. Είσαι δούλος αλυσοδεμένος με τις βεβαιότητες & τους εθισμούς σου. Έχεις ξεπουλήσει το μεγαλύτερο αγαθό σου, την ατομική σου ελευθερία. Μόνο ο άνθρωπος που ρισκάρει είναι ελεύθερος.
Λεό Μπουσκάλια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου