1) Trypophobia - Ο φόβος για τις τρύπες
Η συγκεκριμένη ομάδα ατόμων αισθάνεται έναν παθολογικό φόβο για αντικείμενα τα οποία είναι δομημένα με μοτίβα που εμπεριέχουν τρύπες. Και εντάξει, όταν πρόκειται για σφηκοφωλιές μπορεί να αποδεικνύεται και χρήσιμο, όταν όμως σε πιάνουν κρίσεις πανικού στη θέα μιας κεφαλογραβιέρας, το πράγμα καταντάει γελοίο.
2) Sesquipedalophobia - Ο φόβος για τις μεγάλες λέξεις
Ο επίσημος όρος μάλλον αποτελεί κάποιου είδους τρολάρισμα. Δεν εξηγείται αλλιώς. «Πείτε μου δόκτορα Anderson , τι όνομα να δώσουμε σε αυτήν την φοβία για τις μακριές λέξεις;». «Χμμμ… άσε με να το σκεφτώ λίγο… το μόνο λογικό είναι να επιλέξουμε μια λέξη με 18 γράμματα!». Αν γνωρίζετε κάποιον που να πάσχει από σεσκου… σεσκοπα… σικουπεντ… αυτό τέλος πάντων, προσπαθήστε να συγκρατηθείτε, όσο μεγάλος κι αν είναι ο πειρασμός να πείτε απανωτές φορές μπροστά του «σκουληκομυρμηγκότρυπα».
3) Tetraphobia - Ο φόβος για τον αριθμό 4
Η «τετραφοβία» συναντάται κυρίως σε χώρες τις Άπω Ανατολής στις οποίες μια μερίδα ανθρώπων, κυρίως λόγω διαφόρων δεισιδαιμονιών που πηγάζουν από την παράδοσή τους, προσπαθούν να αποφύγουν οποιαδήποτε επαφή με το νούμερο ‘4’. Η όλη φοβία ξεκίνησε μάλλον εξαιτίας του ότι στα μανδαρινικά, οι λέξεις «τέσσερα» και «θάνατος» ακούγονται παρόμοια μεταξύ τους. Σε πολλά κινέζικα κτίρια μάλιστα λείπουν από τα κουμπιά του ασανσέρ όσοι όροφοι περιλαμβάνουν τον παραπάνω αριθμό.
4) Anthophobia - Ο φόβος για τα λουλούδια
Σε αντίθεση με τα όσα αφήνει να εννοηθούν η παραπάνω -παραπλανητική- εικόνα, οι πάσχοντες δεν πιστεύουν ότι απειλούνται από τα λουλούδια. Αυτό βέβαια δεν τους εμποδίζει από το να αγχώνονται και να αισθάνονται νευρικοί στη θέασή τους. Γι’ αυτό, την πρώτη φορά που θα σε καλέσει στο σπίτι της μια ανθοφοβική, καλό θα είναι να της πας σοκολατάκια.
5) Kinetophobia - Ο φόβος για τις κινήσεις
Ορίζεται ως ο παθολογικός φόβος προς την οποιαδήποτε κίνηση. Ο ασθενής αισθάνεται μια πλήρη αποστροφή στη ιδέα του να κινηθεί ο ίδιος, αλλά και οποιοδήποτε άτομο ή αντικείμενο γύρω του, σε βαθμό που αν συμβεί κάτι τέτοιο μπορεί να προκληθούν κρίσεις ιλίγγου.
6) Globophobia - Ο φόβος για τα μπαλόνια
Η συγκεκριμένη φοβία, εξαιτίας του ονόματός της, θα ήταν πιο λογικό να αντιπροσωπεύει την απέχθεια προς τις σφαιρικές λάμπες. Ή τις μινιατούρες υδρογείων. Ή τους καραφλούς. Παρόλο που οι πάσχοντες ενδέχεται να μην αντέχουν καν να κοιτάζουν μπαλόνια, στις περισσότερες περιπτώσεις θέλουν απλώς να μένουν μακριά τους υπό το φόβο ότι θα σκάσουν.
7) Chromophobia - Ο φόβος για τα χρώματα
Με τους επιστήμονες να μην έχουν καταλήξει ότι αποτελεί περισσότερο ψυχιατρική πάθηση από ότι βιολογική ασθένεια, το μόνο σίγουρο είναι ότι οι χρωματοφοβικοί θα ήταν πιο ευτυχισμένοι αν ζούσαν σε ένα ασπρόμαυρο σύμπαν. Αλλά κι αυτό δεν είναι απόλυτο, καθώς μέσα στις διάφορες υποκατηγορίες (ερυθροφοβία, ξανθοφοβία, κυανοφοβία) περιλαμβάνονται και οι λευκοφοβία, μελανοφοβία!
8) Papaphobia - Ο φόβος για τον Πάπα
Αν και είθισται να σχετίζεται άμεσα με την Εκκλησιοφοβία, η ‘Papaphobia’ καθίσταται πιο σπάνια και σαφώς πιο ενδιαφέρουσα. Ίσως επειδή είναι ξεκαρδιστικά συγκεκριμένη. Ίσως επειδή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις «αγνές» έννοιες που υποτίθεται πως πρεσβεύει ο Πάπας. Ίσως επειδή αν γίνει η σύνδεση με τα παιδοφιλικά σκάνδαλα των καθολικών ιερέων μοιάζει λιγότερο αστεία και παράλογη.
9) Barophobia - Ο φόβος για τη βαρύτητα
Η γνωστή πηγή αδιάσειστων στοιχείων που λέγεται Wikipedia μας πληροφορεί ότι όσοι υποφέρουν από Βαροφοβία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: Σε εκείνους που φοβούνται ότι η δύναμη της βαρύτητας θα τους συντρίψει, σε αυτούς που νομίζουν ότι θα πέσουν κάτω εξαιτίας της και (η πιο ενδιαφέρουσα υποκατηγορία) σε εκείνους που τρέμουν στη σκέψη ότι κάποια στιγμή η βαρύτητα θα πάψει να υφίσταται και θα μείνουν καταδικασμένοι να αιωρούνται.
10) Phobophobia - Ο φόβος για τις φοβίες
Δεν ξέρω αν είναι η πιο τρελή φοβία της λίστας. Θεωρώ πάντως ότι είναι μακράν η πιο εντυπωσιακή. Ακόμα και το όνομά της σε κάνει να γεμίζεις με δέος. ΦΟΒΟΦΟΒΙΑ. Πόσο τέλειο ακούγεται; Σαν ένα διεστραμμένο Inception σχιζοφρένειας! Πρέπει να διευκρινιστεί πάντως ότι διαχωρίζεται πλήρως νοηματικά από την Πανφοβία, μιας και ΔΕΝ είναι ούτε γενικευμένη, ούτε απροσδιόριστη. Και ναι, εννοείται ότι φέρνει απευθείας στο μυαλό τη φράση του Ρούζβελτ, «the only thing we have to fear is fear itself».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου