Μυστήριο 13: ψυχρή σύντηξη

Μετά από περίπου 20 χρόνια, επιστρέφει. Στην πραγματικότητα, η ψυχρή σύντηξη ποτέ δε μας είχε αφήσει. Σε μια περίοδο μεγαλύτερη των 10 χρόνων, από το 1989, στα εργαστήρια του Ναυτικού στις Ηνωμένες Πολιτείες έγιναν περισσότερα από 200 πειράματα για να διερευνηθεί εάν οι πυρηνικές αντιδράσεις που παράγουν περισσότερη ενέργεια από εκείνη που καταναλώνουν, κάτι που υποτίθεται πως είναι πιθανό μόνο μέσα στα αστέρια, μπορούν να συμβούν σε θερμοκρασίες δωματίου. Ένας μεγάλος αριθμός από ερευνητές έχουν από τότε θεωρήσει τους εαυτούς τους ως οπαδούς αυτής της άποψης.

Με ελεγχόμενη ψυχρή σύντηξη πολλά από τα ενεργειακά προβλήματα του κόσμου θα μπορούσαν να εξαλειφθούν. Δεν είναι λοιπόν καθόλου άξιο απορίας το ότι το Τμήμα Ενέργειας των Ηνωμένων Πολιτειών εκδήλωσε ενδιαφέρον, ώστε μετά από μια μακρόχρονη ανασκόπηση των στοιχείων κατέληξε στη δήλωση ότι είναι ανοιχτό στην αποστολή προτάσεων για νέα πειράματα ψυχρής σύντηξης.

Και αυτό ήταν μια σημαντική αλλαγή πορείας. Η πρώτη αναφορά του Τμήματος Ενέργειας για το αντικείμενο αυτό δημοσιεύτηκε πριν από περίπου 20 χρόνια και είχε καταλήξει στο ότι τα αρχικά αποτελέσματα της ψυχρής σύντηξης που είχαν παραχθεί από τον Martin Fleischmann και τον Stanley Pons του Πανεπιστημίου της Utah και που αποκαλύφθηκαν σε μια συνέντευξη τύπου το 1989, ήταν αδύνατο να αναπαραχθούν, κάτι που υποδήλωνε πως ήταν εσφαλμένα.

Ο βασικός ισχυρισμός της ψυχρής σύντηξης είναι ότι η εμβύθιση ηλεκτροδίων παλλαδίου σε βαρύ ύδωρ (στο οποίο το οξυγόνο συνδυάζεται με το ισότοπο του υδρογόνου, το δευτέριο) μπορεί να απελευθερώσει μια μεγάλη ποσότητα ενέργειας. Εφαρμόζοντας μια διαφορά δυναμικού διαμέσου των ηλεκτροδίων υποτίθεται ότι μπορούν οι πυρήνες του δευτέριου να μετακινηθούν στο μοριακό πλέγμα του παλλαδίου, επιτρέποντάς τους να υπερνικήσουν τη φυσική τους άπωση και να συγχωνευθούν, απελευθερώνοντας απότομα μια μεγάλη ποσότητα ενέργειας. Το πρόβλημα είναι πως η σύντηξη σε θερμοκρασία δωματίου θεωρείται από κάθε αποδεκτή επιστημονική θεωρία πως είναι αδύνατη.

Αλλά αυτό δεν έχει σημασία, σύμφωνα με τον David Nagel, έναν μηχανικό του Πανεπιστημίου George Washington στην Washington DC. Χρειάστηκαν 40 χρόνια για να εξηγήσουμε τι γίνεται με τους υπεραγωγούς, όπως τονίζει, έτσι δεν υπάρχει λόγος να απορρίψουμε την ψυχρή σύντηξη. Η πειραματική απόδειξη είναι αλεξίσφαιρη, προσθέτει. Δεν μπορείς να την εξαλείψεις.